„Egzorcysta Watykanu” - o. Gabriele Amorth

Już jedną „taką” książkę kiedyś czytałam i już o tym problemie pisałam, ale napiszę jeszcze raz – tym razem biorąc pod lupę nieco inną książkę, choć pozornie o tym samym. Problem opętania czy korzystania z magii jest zawsze aktualny, dlatego warto tę książkę znać. A „Egzorcysta Watykanu” autorstwa o. Gabriele Amorth i s. Angeli Musolesi w dokładny sposób wszystko wyjaśniają i jest doskonałym vademecum „walki ze złem”.

„Książka ta nie ma ambicji nauczania, ma tylko pomóc w zrozumieniu pewnych spraw, które powinno być głównym celem, zarówno wierzącego, jak i niewierzącego. Z taką intencją książka została oddana do druku: aby pomóc w rozeznaniu i zrozumieniu tematyki, która interesuje wiele osób.”

„Egzorcysta Watykanu” jest poniekąd podsumowaniem całej działalności znanego egzorcysty, ojca Gabriele Amorth, który jako pierwszy egzorcysta na świecie opisał całą powagę zła w książkach, podpowiedział jak walczyć z szatanem i jak „chronić się” przed wpływami złych mocy. W publikacji tej jest także wiele odwołań co wcześniejszych książek egzorcysty („Wyznania egzorcysty”, „Nowe wyznania egzorcysty” oraz „Psychiatrzy i egzorcyści”), chociaż, moim zdaniem, zdecydowanie warto te książki samemu przeczytać, ponieważ są one o wiele dokładniejsze i wszystko obszerniej wyjaśniają. 

W „Egzorcysta Watykanu” na początku przeczytamy obszerny wywiad z o. Gabriele, który podzielony jest na wiele tematów, a każdy temat zawiera po kilka bardzo konkretnych pytań. Egzorcysta nie pozostawia czytelników bez odpowiedzi na żadne z nich, a dzięki tym odpowiedziom jesteśmy w stanie lepiej zrozumieć powagę problemu. Dodatkowo, o. Gabriele był oficjalnym egzorcystą przez wiele lat, dlatego jego wiedza jest naprawdę szeroka, oparta na faktach i poparta doświadczeniem.

„Mówi się, że „opętani” są nieliczni – to prawda w odniesieniu do całkowicie opętanych, ale „częściowo” opętanych jest więcej, niż nam się wydaje.”

Kolejne części książki to artykuły/eseje różnych osób, które również „znają się na temacie” i z chęcią dzielą się swoją wiedzą oraz doświadczeniem. Wśród osób, których teksty znalazły się w książce są: bp. Andrea Gemma, siostra Aniela Musolesi, ojciec Matteo La Grua oraz Fabrizio Artale. Wszyscy oni przekazują nam bardzo dokładne (czasami nawet zbyt dokładne – ale o tym poniżej) informacje o opętaniach, czarnej magii, satanizmie, itp.

Szczególnie przeraził mnie jeden moment opisany w tej książce. Mówi się, że są rzeczy, o których lepiej nie wiedzieć – i to właśnie jest jedna z nich. A mianowicie, wielki szok wywołała u mnie wzmianka o czarnych mszach. Siostra Aniela opisała je z niesamowitą dokładnością, co zmusiło mnie do wniosku, że naprawdę wolałabym tego nie wiedzieć… A jednak teraz wiem, chociaż nie czuję się z tą wiedzą jakaś mądrzejsza, przeciwnie. Jedno co mogę poradzić to przestrzec, żeby nikt nigdy  tego nie próbował. Co innego uroki, klątwy czy opętania – ich nie zawsze jesteśmy świadomi, nie zawsze są one z naszej winy; a co innego te msze, sekty, takie zło, które człowiek sam, dobrowolnie wybiera – z ciekawości, dla zabawy – a niosą one za sobą wielkie konsekwencje na całe życie. Dlatego nie polecam próbować.

„Zniewolenie nie jest skażeniem całej osoby; ogranicza się do jednej dziedziny, do jednego obszaru działalności. Człowiek dręczony upartymi wątpliwościami może wyróżniać się w dziele miłosierdzia, może być nawet znakomitym kaznodzieją, może czynić dobro, ale jest zniewolony i nie może nic poradzić na uparte wątpliwości, których doświadcza.”

„Egzorcysty Watykanu”, chociaż momentami mnie przerażał, nie mogę nikomu odradzić, ponieważ książka opisana jest naprawdę bardzo dobrze. Nawet gdyby ktoś miał po nią sięgnąć ze zwykłej ciekawości – to i tak polecam. Zawsze jakąś korzyść po jej przeczytaniu osiągniemy. Albo będziemy bogatsi o nową wiedzę, albo wszystko potraktujemy bardziej poważnie, ale znać warto.

Czytałam już „Wyznania egzorcysty”, przede mną jeszcze dwie następne książki o. Gabriele Amorth, chociaż na razie moja „lista czytelnicza” długa, więc jeszcze trochę na swoją kolej poczekają…

Co myślicie o tej książce? Macie w planach ją przeczytać, a może już ją znacie?

Czekam na Wasze komentarze,

Sia