Przebywała u boku
księżniczek – Elżbiety i Małgorzaty – przez siedemnaście lat, wychowywała je
prawie jak ich matka. Jej życie jednak nie było „jak z bajki”. Pełniła funkcję,
która była wyjątkowa, wiedziała o tym, a jednak w głębi duszy pragnęła czegoś
„więcej”… Czego? Aby się dowiedzieć, wsłuchajcie się w głos Marion Crawford,
której historia została przestawiona w powieści historycznej pt. „Królewska guwernantka” napisanej przez Wendy Holden.
Marion Crawford od młodzieńczych lat wiedziała, że chciałaby pracować jako nauczycielka, a szczególnie czuła powołanie do pracy w dzielnicach biedoty; pragnęła, aby także te najbiedniejsze dzieci miały dostęp do edukacji. Zamiast pracy w slumsach, dostała jednak propozycję zostania królewską guwernantką: miała nauczać przyszłą królową Wielkiej Brytanii Elżbietę oraz jej młodszą siostrę Małgorzatę. Przyjęła tę pracę, lecz w sercu nie zapominała o najuboższych; jej celem, pracując dla rodziny królewskiej, było to, aby pokazać księżniczkom „prawdziwe życie”, nie tylko to królewskie, uprzywilejowane, wolne od trosk, lecz także to, w którym wychowywały się dzieci z mniej zamożnych rodzin.
