„Nawet kiedy nasze życie jest pełne zawirowań, świat się
tym specjalnie nie przejmuje. Po zimie nieuchronnie nadchodzi wiosna. Topnieje
śnieg, a ziemia wypuszcza pierwsze pędy, które najpierw nieśmiało wychodzą na
powierzchnię, jakby chcąc się rozejrzeć, a potem już panoszą się jak oszalałe,
pokrywając wszystko świeżą zielenią”. (fragment książki Joanny Jagiełło, Popękane
życie, Wydawnictwo HarperCollins, s. 252)
Są książki, które gdy się je czyta, to już po kilku
stronach się wie, że są bardzo dobrze napisane. Że zostały napisane z wielkim
zaangażowaniem i mają do przekazania wartościową treść. Dokładnie takie
odczucia pojawiły się u mnie w podczas czytania książki Joanny Jagiełło „Popękane życie”. Chociaż temat, który podęła
Autorka, nie był łatwy – głównym tematem tej powieści jest rozwód dwojga ludzi
oraz to, jak może być on odbierany z perspektywy dorastających dzieci.
