"...życie potrafi zaskakiwać" (Saroo Brieley - Daleko od domu)

Zgubić się, trafić do sierocińca i zostać adoptowanym przez rodzinę z zupełnie obcego kraju, to dla pięcioletniego dziecka raczej ciężkie doświadczenie. Właśnie taka sytuacja spotkała Saroo, który po kilkunastu latach po adopcji zdecydował się opowiedzieć swoją historię światu i spisał swoje wspomnienia w książce pt. „Daleko od domu”.

Saroo Brieley, gdy był mały został na chwile sam na stacji kolejowej. Była noc, chłopiec na chwile zasnął, a gdy się obudził przestraszył się, że nikogo przy nim nie ma. Pod chwilą paniki i strachu wsiadł do znajdującego się stacji pociągu, a w nim… znowu zasnął. Gdy się obudził, pociąg jechał, a obok niego nie było nikogo, nawet nieznajomych ludzi. Ale to był dopiero początek „przygód” małego chłopca, który, dotarłszy do miejscowości oddalonej o ponad 1000 km od swojego miejsca zamieszkania, musiał poradzić sobie zupełnie sam. Do momentu, aż został adoptowany przez nową rodzinę.

„Trudno chyba o kogoś, kto miałby więcej okazji niż ja, aby przekonać się o tym, jak życie potrafi zaskakiwać.” 

Kard. Stanisław Dziwisz - "Świadectwo"

Któż mógłby napisać lepsze wspomnienia o św. Janie Pawle II, niż ten, kto spędził u jego boku blisko 40 lat. Kard. Stanisław Dziwisz najpierw był osobistym sekretarzem Karola Wojtyły, arcybiskupa krakowskiego, a później został także jego sekretarzem po wyborze na papieża. Ta wieloletnia przyjaźń, dziś zaowocowała pięknym świadectwem obecnego arcybiskupa metropolity krakowskiego.

„Świadectwo” to zbiór wspomnień kard. Stanisława Dziwisza – począwszy od pierwszych spotkań w seminarium z ks. Karolem Wojtyłą, profesorem teologii moralnej, po ostatnie momenty życia papieża Jana Pawła II. Oprócz samych wspomnień, książka te zawiera bardzo dużo faktów historycznych. Dzięki niej mamy okazję poznać m.in. historię katolicyzmu w Polsce w okresie komunizmu, dowiadujemy się z jakimi problemami musieli zmagać się ówcześni biskupi, księża i duszpasterze szczególnie odpowiedzialni za Kościół w Polsce. Partie komunistyczne starały się stworzyć „państwo bez Boga”, my dzisiaj, szczególnie dzięki działaniom, w tamtych czasach, Karola Wojtyły i prymasa Stefana Wyszyńskiego, nie musimy się ukrywać ze swoją wiarą, ani obawiać się, że „przez wiarę” zostaniemy zwolnieni z pracy czy nawet aresztowani.

Miłość jest ważniejsza od władzy. (Małgorzata Tusk - "Między nami")

Wspomnienia-autobiografie. Gatunek literacki, który mogę „pochłaniać” w masowych ilościach, dniami i nocami, bez przerw, z tylko jednym warunkiem – muszą opowiadać wartą uwagi historię. Małgorzata Tusk, wbrew pozorom, moim zdaniem właśnie taką historię swojej rodziny opisała.

Małgorzata Tusk – żona byłego premiera RP, obecnego przewodniczącego Rady Europejskiej, Donalda Tuska – w swojej książce „Między nami” opisuje niemal całe swojej życie: od czasów dzieciństwa, przez trudne życie w czasach komunizmu, studia, związek z Donaldem, po późniejsze działanie w „Solidarności” oraz zaangażowanie męża w politykę. Słowem – jest w niej niemal wszystko, co każdy sympatyk państwa Tusków chciałby wiedzieć (choć pewnie, gdyby książka została napisana trochę później to byłoby w niej nieco więcej informacji o „życiu Donalda Tuska na emigracji”).

„W marzeniach wszystkie pomysły są dozwolone, nawet te najbardziej zuchwałe i niedorzeczne.”*

„Błogosławieni są ci, którzy potrafią mieć współczujące serce.”

Jako cichy głos tych „najsłabszych”, tych, którym często ciężko odnaleźć się w życiu, znaleźć jakiś sens, podnieść się z upadku lub po prostu „wyjść na prostą”, nie mogę przejść obojętnie wobec niektórych słów papieża Franciszka wygłoszonych na krakowskich Błoniach, dnia 28 lipca. Może coś źle zrozumiałam, albo część słów „wyrwałam z kontekstu” (bo nie słyszałam wszystkich wypowiedzi Ojca Świętego wypowiedzianych podczas ŚDM), ale stwierdziłam, że muszę poruszyć ten temat, ponieważ wiem, że jest wiele osób, które interpretują słowa Franciszka tak samo jak ja. Nawet tych „emerytów” nie powinno się skreślać, ponieważ każdy zasługuje na zrozumienie i wsparcie…

Muszę przyznać, że homilia papieża Franciszka na krakowskich Błoniach była naprawdę bardzo mądra. Papież na początku opowiadał, jak wzruszają go młodzi pełni pasji, marzeń, którzy „coś” w życiu robią. Pytał młodych, czy można coś w życiu zmienić, czy można mieć wpływ na przebieg naszego życia wydarzeń… I oczywiście, że można!

„Znając żarliwość z jaką podejmujecie misję, śmiem powiedzieć: miłosierdzie ma zawsze młode oblicze. Serce miłosierne ma bowiem odwagę, by porzucić wygodę; serce miłosierne potrafi wychodzić na spotkanie innych, potrafi objąć wszystkich.” – powiedział Franciszek w swojej homilii. 

Cuda w historii Polski - Aleksandra Polewska

Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że aby o czymś mówić trzeba mieć tego pewność i posiadać dobrze uargumentowane dowody. Ale, jak wytłumaczyć coś, co z racjonalnego punktu widzenia jest teoretycznie niemożliwe? Łatwiej jest powiedzieć, że coś wydarzyło się „przypadkowo”, niż że był to prawdziwy cud…

„Cuda w historii Polski” Aleksandry Polewskiej to zbiór 20 cudów, które rzekomo miały wydarzyć się w Polsce w różnych okresach czasowych. Autorka w swojej książce powołuje się głównie na takie źródła jak Kronika polska Galla Anonima, Roczniki Jana Długosza oraz inne dokumenty spisane kilkanaście wieków wstecz przez różnych autorów. Opisane wydarzenia przez swoją różnorodność i bogatą bibliografię budzą zainteresowanie czytelnika, jednak wśród historyków wywołują wiele kontrowersji. Bo czy można uznać za prawdziwe coś, co nie zostało potwierdzone badaniami, a istnieje tylko „na papierze”?

ŚDM dzień #3 - 28 lipca 2016 - Drugi dzień wizyty papieża Franciszka w Polsce

fot. episkopat.pl

Czwartek, 28 lipca 2016, i drugi dzień z papieżem Franciszkiem w Polsce na ŚDM. W tym dniu papież najpierw wziął udział we Mszy św. na Jasnej Górze, następnie wrócił do Krakowa, gdzie o godz. 17 przejechał tramwajem na krakowskie Błonia. A na Błoniach czekała na niego niespodzianka od młodzieży… przepiękne tańce, śpiewy, procesja flag i wiele, wiele innych atrakcji jakie przygotowali młodzi wolontariusze ze wszystkich kontynentów… A po tych wydarzeniach, papież wygłosił przepiękne przesłanie dla młodych z całego świata.

Powrót!

Hej Kochani!

Jak pewnie większość zauważyła, przez ostatni kilkanaście dni na moim blogu było zupełnie pusto… Mógłby ktoś pomyśleć, że „znowu” odeszłam bez pożegnania. Jednak nie tym razem. Tym razem mój laptop był w naprawie i zupełnie nie miałam jak dodać Wam jakikolwiek post. Dzisiaj wchodzę na bloga i sama nie wiem, od czego mam zacząć. Ale chyba zacznę od tego na czym ostatnio skończyłam. Czyli pierwsze opublikuję Wam dwa posty z ŚDM. Miałam zrobić Wam relacje ze wszystkich dni, ale uznałam, że teraz to już trochę bezsensu, dlatego udostępnię jeszcze w jednym poście relację z dnia trzeciego i w osobnym wpisie – mój komentarz do przemówienia, które Ojciec Święty wygłosił w trzecim dniu na Błoniach (musi to być osobno, ponieważ jest tego dość dużo).

Oprócz tego będą zaległe trzy recenzje książek, które ostatnio przeczytałam. Recenzje, tradycyjnie, zapisałam sobie „na brudno”, więc teraz „tylko” chwilę usiądę i przepiszę :)

Dodatkowo, zostałam zachęcona do tego, żeby wysłać swoje wiersze na konkurs. Zaczęłam, jeszcze zanim zepsuł mi się laptop, zastanawiać się, które będą najlepsze i na razie mogę powiedzieć tylko tyle – na pewno zajmie mi to sporo czasu… Owszem, mam sporo dobrych wierszy, jednak ich „segregacja” zajmuje naprawdę pochłania czas. W związku z tymi konkursami – z mojego bloga na jakiś czas zniknie zakładka wiersze i pewnie później zniknął też posty z tymi wierszami… ale wszystko po kolei.

fot. pixabay.com