[*]

Dzisiejszy post bardzo nietypowy, bo z wyjątkową dedykacją, dla wyjątkowej osoby...
(Nie musicie czytać, list jest dość długi i prywatny, i rozumiem, że nie każdego to interesuje.)

Dlaczego napisałam taki post? Chciałam, żeby z jednej strony mi "ulżyło", móc lepiej zrozumieć, pogodzić się z tą trudną dla mnie sytuacją, a z drugiej strony, list, który napisałam jest moim swoistym hołdem dla tejże wspaniałej osoby, której mam nigdy nie zapomnę..

"Odchodząc zabierz mnie

Proszę weź mnie też..."

Kochana…

Minęło zaledwie kilka miesięcy od Twojej śmierci, a ja ciągle o Tobie myślę.

Wiesz, że zawsze byłam dobra w tęsknocie, myśleniu i… miłości (we wszystkim tym bez wzajemności).Ale chyba jednak łatwiej jest tęsknić za osobami, które „gdzieś są”; nie ważne jak daleko i nie ważne jak bardzo mnie nienawidzą, ale są. Ciebie już nie ma, Kochana, a ja nie potrafię Cię zapomnieć. Właściwie to czemu miałabym to robić? Nie chcę Cię zapominać…

Brakuje mi tych naszych rozmów. Często unikałam tematu, próbowałam Cię ignorować, ale Ty mimo wszystko się nie zniechęcałaś. Jestem Ci za to ogromnie wdzięczna; dzięki temu nie straciłam z Tobą kontaktu.

Twój uśmiech każdego dnia…

Dawałaś mi, chyba największą, siłę, by walczyć; pokazywałaś, że mimo choroby można być szczęśliwym, spełniać swoje marzenia. Dzięki Tobie, coraz lepiej rozumiałam, że każdy ma jakieś problemy, nikomu nie jest łatwo, ale nie można się poddawać. Ty byłaś dla mnie najlepszym przykładem na to, że można.

Nigdy nie chciałam, żebyś się zamartwiała; zawsze mówiłam Ci, że wszystko się ułoży, że będzie dobrze…  Naprawdę zawsze starałam się Ci pomóc, bo przecież… jak każdy zasługiwałaś na szczęście!

Dobrze pamiętam nasze ostatnie wiadomości. Ty chyba byłaś słaba, bo nie poszłaś sama do lekarza, poszła za Ciebie mama. Lekarka nie chciała wypisać Twojej mamie lekarstw, mówiła, że musisz przyjść sama, że ona nie może…

Nie wiedziałam, że z Tobą jest tak poważnie źle. Nie interesowałam się wtedy tym za bardzo… Może dlatego, że sama miałam wtedy „drobne problemy zdrowotne”, które wydawały mi się największą tragedią.

Później pojechałam do szpitala, nie miałam z Tobą żadnego kontaktu. Jak się później okazało, Ty też w tym czasie pojechałaś do szpitala, tylko, że z Tobą było zdecydowanie gorzej…

Tydzień przed moim wyjazdem nic do siebie nie pisałyśmy… Byłaś wtedy jeszcze w domu i czułaś się jako-tako dobrze. Nie rozumiem dlaczego wtedy do Ciebie nie napisałam… Może powiedziałabyś mi o…. wszystkim? Ale pewnie, gdybym wiedziała zamartwiałabym się jeszcze  bardziej i, jeszcze bardziej chciałabym ciągle wiedzieć, co się z Tobą dzieje.

Miałyśmy się spotkać rok temu na wakacjach, pamiętasz? Zaprosiłaś mnie, żebym przyjechała do Ciebie. Powiedziałaś, że mogłabym u Ciebie przenocować… Byłam prawie przekonana, że mogłabym jechać, tylko… ta moja „choroba” była wymówką….

Zmarnowałam wtedy największą – i jedyną – szansę zobaczenia się z Tobą… Uwierz mi, że naprawdę chciałam Cię poznać. Chyba, jak każdy na moim miejscu, trochę się bałam, ale na pewno byśmy się dogadały…

Tak długo to wszystko duszę w sobie. Nie mam komu o tym powiedzieć, bo pewnie każdy potraktowałby mnie jak wariatkę; że tęsknię za kimś, z kim znam się tylko przez FB. Po prostu tak już mam – za bardzo przywiązuję się do ludzi, którzy w jakiś sposób mnie rozumieją, wspierają, pomagają…

Może pisząc ten list trochę mi ulży. Może nie będę już zaglądać na Twój profil, obwiniać się o to, dlaczego do Ciebie wtedy nie napisałam, nie pojechałam.

Może w końcu pogodzę się z Twoją śmiercią, a Ty w mojej pamięci pozostaniesz tą radosną dziewczyną, która wytrwale spełniała swoje marzenia, walczyła o każdą chwilę szczęścia i nie poddawała się! Właśnie taką powinnam Cię zapamiętać, i wiem, że kiedyś – na razie jeszcze muszę sobie wszystko poukładać – właśnie tak będę Ciebie wspominać!

Dzisiaj są pierwsze Twoje urodziny, bez Ciebie… Piszę, bo chcę, żebyś wiedziała, że ciągle pamiętam o Tobie – nie tylko w dniu Twoich urodzin, leczy stele, 24 godziny na dobę…

Tęsknię strasznie, ale wierzę, że jest Ci tam dobrze, że jesteś w końcu naprawdę szczęśliwa.

Nie zapomnę o Tobie i mam nadzieję, że Ty też tam o mnie pamiętasz (wiesz o czym mówię ;-) )

Tęsknię bardzo…

(dla Ciebie zawsze) N.